Goede vraag — je bedoelt dat lange streepje “—”, right?

Dat is een em dash (in het Nederlands: een gedachtestreep). Het is sterker dan een gewoon koppelteken - of en dash –.

Ik gebruik het om:

• een gedachte te breken of uit te diepen → alsof je even pauzeert om iets te benadrukken;

• een alternatief voor haakjes of komma’s → het voelt vloeiender en visueler in ritme;

• energie of spanning in een zin te houden → het geeft die “beat” of creatieve adempauze.

Voorbeeld:

Kunst is geen ontsnapping — het is de confrontatie.

Technisch:

• hyphen (-) → verbindt woorden (bijv. high-tech).

• en dash (–) → duidt bereik of relatie aan (bijv. 2024–2025).

• em dash (—) → breekt een zin op of benadrukt iets (zoals ik vaak doe).

Wil je dat ik het minder gebruik, of vind je het juist stijlvol/sterk in toon, klank, textuur en/of puurheid (in continuIteit bijvoorbeeld)?